Badacze z UCF zwracają uwagę na badania dotyczące zrównoważonego rozwoju i ekonomii podczas Światowego Dnia Turystyki 2023

Dziś ludzie ze wszystkich zakątków świata spotykają się, aby świętować Światowy Dzień Turystyki, przekazując wspólne przesłanie promowania jedności poprzez poznawanie różnorodnych kultur i promowanie zrównoważonych praktyk podróżniczych. Wyznaczony przez Światową Organizację Turystyki Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) i obchodzony corocznie 27 września, Światowy Dzień Turystyki stanowi istotną platformę podkreślającą głębokie znaczenie turystyki i jej dalekosiężny wpływ na społeczeństwo, kulturę i gospodarkę na całym świecie.

Co roku Światowy Dzień Turystyki skupia się na konkretnym temacie, który odzwierciedla aktualne trendy i wyzwania w branży turystycznej. Celem jest zachęcanie do dialogu i współpracy między rządami, organizacjami i osobami indywidualnymi w celu zajęcia się krytycznymi aspektami branży i promowania turystyki, która przynosi korzyści społecznościom i środowisku. W 2023 r. temat ten podkreśla kluczowy związek między turystyką a ekologicznymi inwestycjami, podkreślając konieczność przyjęcia w branży zrównoważonych i świadomych ekologicznie praktyk, które promują sprawiedliwy dobrobyt.

Naukowcy z UCF Rosen College of Hospitality Management, uznawanego za najlepszy w kraju program hotelarsko-turystyczny i znanego z innowacyjnego wkładu badawczego w branżę, prowadzą pionierskie badania nad zrównoważonymi praktykami i odpowiedzialną turystyką.

Nowa definicja turystyki przybrzeżnej i morskiej w świecie po Covid-19

Zespół badaczy z Rosen College, w tym profesor Alan Fyall, adiunkt Sergio Alvarez, profesor Robertico Croes, adiunkt Jorge Ridderstaat i badacz Maksim Godovykh, przedstawił przełomowy raport na temat przyszłości turystyki przybrzeżnej i morskiej w okresie po Covid-19 świata na Konferencji Oceanicznej ONZ. Konferencja zorganizowana przez rządy Kenii i Portugalii miała na celu zbadanie opartych na nauce rozwiązań w celu ochrony oceanów na świecie.

Turystyka przybrzeżna i morska, która generuje około 50% światowych przychodów z turystyki, co stanowi równowartość około 4,6 miliarda dolarów rocznie, i przyciąga połowę wszystkich turystów na świecie, stoi przed rosnącymi wyzwaniami. Niezrównoważone praktyki, szkody dla środowiska i nierówności społeczne hamują rozwój branży. Ponadto turystyka w znacznym stopniu przyczynia się do globalnej emisji gazów cieplarnianych, a rozwój infrastruktury niszczy siedliska naturalne.

Aby rozwiązać te problemy, badacze z Rosen College zaproponowali kompleksowy plan na przyszłość turystyki przybrzeżnej i morskiej. To transformacyjne podejście wymaga nowych i zrównoważonych praktyk i modeli biznesowych, większej odpowiedzialności oraz sprawiedliwości społecznej i środowiskowej.

Proponowane ramy mają trzy główne cele: ograniczenie wpływu, regeneracja i budowanie odporności w wymiarze środowiskowym, gospodarczym i społeczno-kulturowym. Z punktu widzenia ochrony środowiska inicjatywy obejmują wysiłki na rzecz neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, infrastrukturę energooszczędną i wodno-oszczędną oraz ograniczenie stosowania tworzyw sztucznych jednorazowego użytku. Poprawa sytuacji gospodarczej obejmuje wsparcie dla lokalnych przedsiębiorstw, lepsze warunki pracy i zwiększenie lokalnego zatrudnienia. Poprawa społeczno-kulturowa obejmuje jasne wytyczne kulturalne dla odwiedzających i ochronę praw człowieka.

Ostatecznie przekształcenie turystyki globalnej oferuje znaczne możliwości przyczynienia się do celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, takich jak równość płci, ochrona ekosystemu morskiego i redukcja emisji gazów cieplarnianych. Pośrednio prowadzi do ograniczenia ubóstwa, poprawy zdrowia, edukacji, czystej energii i dostępu społeczności przybrzeżnych do czystej wody.

Wpływ specjalizacji turystycznej na gospodarki w okresie transformacji: spostrzeżenia z Polski

W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Zarządzanie turystykąCroes i Ridderstaat badają związek pomiędzy specjalizacją w turystyce (TE), wzrostem gospodarczym i rozwojem ludzkim w gospodarkach w okresie przejściowym, wykorzystując Polskę jako przekonujące studium przypadku.

Gospodarki w Europie Wschodniej w okresie przejściowym przeszły znaczące zmiany od czasu upadku muru berlińskiego w 1989 r., a wiele krajów zbliżyło swoje gospodarki do Zachodu i aspiruje do członkostwa w Unii Europejskiej. Ta transformacja otworzyła możliwości, aby turystyka międzynarodowa stała się potężną strategią rozwoju, przyspieszając konwergencję między tymi krajami a światem zachodnim.

Croes i Ridderstaat konceptualizują specjalizację turystyczną jako model i proces gospodarczy, który angażuje turystów w działania konsumenckie w oparciu o atrakcyjny kapitał fizyczny, naturalny i ludzki. Proces ten, bezpośrednio powiązany ze wzrostem gospodarczym, skutkuje zyskami dla firm, pensjami dla rodzin i podatkami dla państwa. Może również prowadzić do pośrednich korzyści ekonomicznych, takich jak przyciągnięcie międzynarodowych firm, wniesienie nowych umiejętności i pomysłów do lokalnej gospodarki.

Na przykładzie Polski Croes i Ridderstaat odkryli, że turystyka odegrała znaczącą rolę w przejściu kraju od gospodarki centralnie planowanej do gospodarki rynkowej. Turystyka stanowiła istotną część polskiej gospodarki, tworząc miejsca pracy i przyczyniając się do wzrostu produktu krajowego brutto.

Z badania wynika, że ​​związek między kapitałem ludzkim a wzrostem gospodarczym kształtuje się w kształcie litery U, z odbiciem po spadku wzrostu gospodarczego. Podobną prawidłowość zaobserwowano w relacji pomiędzy kapitałem ludzkim a rozwojem człowieka.

W świetle tych ustaleń badacze proponują dwie praktyczne opcje polityki rozwojowej Polski: silny nacisk na rozwój turystyki i lepszą edukację w zakresie hotelarstwa. Obie opcje mają na celu poszerzenie potencjału Polski, przy czym rozwój turystyki może potencjalnie doprowadzić do wzrostu turystyki międzynarodowej i wzrostu gospodarczego, a edukacja hotelarska wypełni luki na rynku pracy powstałe w wyniku emigracji wysoko wykwalifikowanych pracowników.

Implikacje badania wykraczają poza Polskę, oferując perspektywy dla innych gospodarek w okresie przejściowym i różnych kategorii krajów.

Odkrywanie związku turystyki z ubóstwem: nowe ramy i studium przypadku z Hondurasu

Światowy przemysł turystyczny – który wytwarza imponujące 10,4% światowego PKB (około 9,17 miliarda dolarów) i zatrudnia około 334 milionów ludzi – kryje w sobie ogromny potencjał wzrostu gospodarczego i ograniczenia ubóstwa. Jednakże w literaturze akademickiej niewiele zbadano skomplikowany związek między turystyką a ubóstwem, co doprowadziło do rozbieżnych percepcji.

W odpowiedzi na tę lukę Ridderstaat i Xiaoxiao Fu z Rosen College wprowadzili ramy diamentu współzależności między turystyką a ubóstwem (TPID). To innowacyjne podejście bada bezpośrednie i pośrednie powiązania między rozwojem turystyki a ubóstwem.

Aby przetestować ramy TPID, badacze zastosowali je w Hondurasie, kraju Ameryki Środkowej, który boryka się ze znacznym ubóstwem, mimo że turystyka wnosi znaczący wkład w jego gospodarkę. Wyniki pokazują, że związek między turystyką a ubóstwem jest specyficzny dla rynku. Na przykład rozwój turystyki bezpośrednio łagodzi ubóstwo na rynku amerykańskim, ale nie odwrotnie, co podkreśla utracone możliwości ograniczenia powszechnego ubóstwa.

Wstrząsy zewnętrzne, takie jak huragan Mitch i ataki z 11 września, znacząco wpłynęły na turystykę w Hondurasie, podkreślając potrzebę zróżnicowanych rynków turystycznych.

W badaniu odkryto również interesujące korelacje. Zwiększony udział w edukacji wiązał się ze wzrostem ubóstwa, prawdopodobnie ze względu na zmniejszoną aktywność gospodarczą, podczas gdy lepszy rozwój społeczny był pozytywnie skorelowany z rozwojem turystyki. Jednakże korzyści z turystyki rozłożyły się nierównomiernie, przy czym najmniej skorzystali na tym biedni.

W praktyce model TPID oferuje rządom narzędzie umożliwiające skuteczną integrację rozwoju turystyki i ograniczania ubóstwa. Dostosowanie polityki do konkretnych rynków i uwzględnienie zmiennych na poziomie krajowym i lokalnym może stworzyć bardziej całościowe podejście do rozwoju branży turystycznej i łagodzenia ubóstwa.

Podsumowując, ramy TPID rzucają światło na złożoną interakcję między turystyką a ubóstwem, dostarczając cennych informacji decydentom starającym się wykorzystać potencjał turystyki w ograniczaniu ubóstwa.

Idąc dalej: obchody Światowego Dnia Turystyki poprzez doskonałość w badaniach

Rosen College ugruntował swoją pozycję lidera w zakresie innowacji opartych na badaniach i zrównoważonego rozwoju w sektorze hotelarsko-turystycznym. Pracownicy i badacze uczelni konsekwentnie przesuwają granice, dostarczając cennych informacji na temat praktyk przyjaznych dla środowiska i promując odpowiedzialną turystykę.

„Koledzy z Rosen College of Hospitality Management są głęboko zaangażowani w poszukiwanie bardziej zrównoważonych i odpornych sposobów rozwoju turystyki, co potwierdzają te najnowsze badania, co stanowi dowód współpracy z zainteresowanymi stronami z branży i rządem”, Fyall, prodziekan i prezes Visit Orlando Endowed Chair marketingu turystycznego – mówi. „Podobnie jak w przypadku wielu przybrzeżnych i morskich kierunków na całym świecie, pandemia COVID-19 w odpowiednim czasie przypomniała branży na Florydzie, aby zastanowiła się nad swoim obecnym modelem gospodarczym i odbudowała się na przyszłość w sposób uwzględniający wrażliwość środowiskową. część populacji. jego wybrzeże i drogi wodne.

Z okazji Światowego Dnia Turystyki Rosen College of Hospitality Management zaprasza wszystkie zainteresowane strony, w tym studentów, wykładowców, partnerów branżowych i społeczność, do świętowania doskonałości badawczej i przyłączenia się do dialogu na temat „Turystyki i zielonych inwestycji”. Razem możemy w dalszym ciągu napędzać branżę, uzbrojeni w wiedzę opartą na badaniach i zaangażowanie w zrównoważony rozwój.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wkładu badawczego Rosen College of Hospitality Management i jego zaangażowania w Światowy Dzień Turystyki 2023, odwiedź tę stronę.