Wołanie o solidarność: sytuacja Postójowego Ośrodka Społeczno-Kulturalnego w Polsce

W słabo oświetlonym labiryncie WrocławPolska, położona pomiędzy krętymi uliczkami miasta i surową architekturą, jest baza Społeczny To jest Kulturalny Centrumpowszechnie znany jako Postój. Postój to symbol oporu, latarnia morska dla upośledzonych i prężne centrum niezależnej sceny muzycznej. Rozwija się na wewnętrznej energii hardcore, uduchowionym emo i pulsujących nurtach punka. Ale dzisiaj, to tętniące życiem centrum kultury i wsparcia społecznego znajduje się w nieustannym oblężeniu co zagraża jego istnieniu.

Kilka tygodni temu Centrum zostało poddane kolejnemu brutalnemu atakowi niezidentyfikowanych przestępców, podejrzanych o faszystowskie ideologie. Ich zbrodnią było zuchwałe działanie na rzecz uchodźców, organizowanie ekologicznych spotkań i zapewnianie bezpiecznej przestrzeni dla queerowych wydarzeń. Ich wybraną bronią była muzyka – surowa, niezależna i będąca świadectwem wolności i różnorodności.

Atak pozostawił fizyczne i psychiczne blizny. Wybito okna, zbezczeszczono podwórko, a na ścianach poplamiono symbole nienawiści. W akcie okrutnej wrogości napastnicy wprowadzili toksyczne substancje przez wybite okna, powodując zatrucie chemiczne wśród członków kolektywu. Jednak pomimo tego wstrząsającego ataku, odporni członkowie Postój odmówił ustąpienia. Centrum kontynuowało swoją działalność, udowadniając, że jego duch jest daleki od załamania.

Jednak implikacje finansowe powtarzających się ataków i środków niezbędnych do wzmocnienia bezpieczeństwa zebrały swoje żniwo. Wysiłki zbierania funduszy zatrzymany i bez kluczowej pomocy finansowej przyszłość tego tętniącego życiem centrum wisi na włosku. Wezwanie centrum to nie tylko prośba o fundusze, ale także prośba o praktyczną pomoc w naprawach, poprawie bezpieczeństwa i walce z opresyjnymi siłami.

Sytuacja Postój wykracza poza jedną lokalizację. Reprezentuje alarmujący wzorzec narastającej przemocy wobec niezależnych klubów muzycznych i ośrodków społecznych w Polsce, często pod przykrywką prawicowych ideologii. Lokale te coraz częściej stają się ofiarami ukierunkowanych ataków, zagrażając nie tylko niezależnej scenie muzycznej, ale także szerszej strukturze różnorodności, akceptacji i rzecznictwa społecznego, które wspierają te przestrzenie.

W następstwie tego kryzysu Apel Postój to nie tylko prośba o pomoc, ale także o solidarność i działanie. Ma na celu zaangażowanie szerszej społeczności muzycznej i nie tylko – artystów, fanów, kolektywów – w walkę z takimi rażącymi przejawami nietolerancji i przemocy. Ma nadzieję, że scena DIY, która rozwija się w duchu samodzielności i współodpowiedzialności, stanie na wysokości zadania i połączy siły, by przetrwać.

Walka Postója jest dobitnym przypomnieniem znaczenie przestrzeni sprzyjających wolności artystycznej, integracji społecznej i wzajemnemu wsparciu. Ich odporność na przeciwności losu podkreśla potrzebę istnienia tych przestrzeni i kluczową rolę, jaką odgrywają w promowaniu niezależnej muzyki i kultury. Apel Centrum jest jednak również surowym ostrzeżeniem – jeśli dziś nie uda nam się obronić tych miejsc, ryzykujemy utratę ich, a co za tym idzie, żywej części naszego kulturowego gobelinu, na rzecz niszczycielskich sił nietolerancji i nienawiści.

Chociaż wsparcie finansowe jest kluczowe, równie ważne jest poszerzenie swojej sytuacji i prośby o pomoc. Dzieląc się tymi informacjami, dołączając do ich sprawy, masz możliwość wypowiedzenia się w walce, która jest większa niż jedna lokalizacja lub jeden kolektyw. To walka o przetrwanie muzyki niezależnej, o integrację społeczną, o prawo do ekspresji kulturalnej wolnej od strachu.

Nie zapominajmy, że serce sceny DIY leży we wspólnym duchu wzajemnej pomocy, zbiorowej odpowiedzialności i zaciekłej niezależności. Postój potrzebuje teraz tego ducha bardziej niż kiedykolwiek. Wzywa szeroko rozumianą niezależną scenę muzyczną do mobilizacji w jego obronie, do walki i obrony sprawy takich przestrzeni jak Postój. W obliczu groźby faszystowskiej przemocy potrzebują, aby społeczność nie tylko obserwowała ich z boku, ale także wkroczyła i przyłączyła się do walki. Potrzebują więcej osób zaangażowanych w tworzenie i utrzymywanie tych kluczowych przestrzeni kulturowych.

Centrum Postój to nie tylko budynek. Jest świadectwem odporności, latarnią morską dla uciśnionych i symbolem wolności artystycznej i wsparcia społecznego. Odbija się echem od brzdąkania gitar, rytmu bębnów i głosów tych, którzy nie chcą być uciszeni. Ich walka o przetrwanie polega nie tylko na uratowaniu fizycznej przestrzeni, ale także na zachowaniu ducha, który rezonuje w jej murach.

Echo muzyki, która rozbrzmiewała w jego murach, to nie tylko dźwięk; jest wezwaniem do solidarności, do działania, do wsparcia. Nie pozwólmy muzyce umrzeć. Zamiast tego wzmocnijmy to. Wesprzyjmy sprawę i wesprzyjmy Postój nie tylko jako lokalny, ale jako ucieleśnienie ducha niezależnej sceny muzycznej i reprezentowanej przez nią działalności społecznej.

W obliczu przeciwności losu, Postój jest wysoki, odmawiając poddania się przemocy i zastraszaniu, które próbowały ich uciszyć. Ich odporność jest nie tylko inspirująca, ale także wezwaniem dla nas wszystkich, którzy wierzą w transformacyjną moc muzyki, społeczności i rzecznictwa społecznego.

Jeśli chcesz zaoferować swoje wsparcie, możesz to zrobić finansowo poprzez swoją kampanię zbierania funduszy lub oferowanie wsparcia na miejscu w postaci naprawy i zabezpieczenia. Ale bardziej niż czegokolwiek innego potrzebują Twojego głosu. Potrzebują Twojej solidarności. Potrzebują Cię, abyś podzielił się swoją historią, trzymał się ich i pomagał w walce z siłami zagrażającymi ich istnieniu. Walka może być ich, ale walka jest nasza.

Trzymaj się Postój. Broń muzyki, wolności, różnorodności. Broń przyszłości, w której przestrzenie takie jak Postój mogą nadal istnieć i prosperować bez obaw.