Kanadyjska imigracja mojego dziadka stanowi wyzwanie – Winnipeg Free Press

Kanadyjczycy są przyzwyczajeni do myślenia o sobie jako o ludziach, którzy przyjmują i witają potrzebujących, którzy zawsze pomagają potrzebującym, ale polityka imigracyjna wobec Żydów w latach trzydziestych XX wieku opowiada inną historię. Kto wchodzi: historia imigracji pokazuje, jak restrykcyjna polityka rządu wobec żydowskich migrantów wpłynęła na dziadków autora Normana Ravvina, i oferuje nowy wgląd w sposób, w jaki rząd, jako przedstawiciel obywateli tego kraju, wykluczył ludzi, którzy najbardziej ich potrzebowali.

Ravvin jest autorem kilku książek, w tym Dziewczyna, która ukradła wszystko I Dom słów: Pismo żydowskie, tożsamość i pamięć. Urodził się w Calgary, obecnie mieszka w Montrealu.

W dużej części Europy w latach trzydziestych XX wieku bycie Żydem było niebezpieczne. Na początku dekady do Kanady z Polski przybył Żyd o nazwisku Yehuda Yosef Eisenstein, dziadek Ravvina, pozostawiając żonę i dwoje dzieci. Zamiast przyjeżdżać z rodziną i potencjalnie narażać swoją imigrację, przedstawił się jako singiel, tak jak kanadyjski rząd szukał wówczas samotnych mężczyzn do pracy.

Książka opisuje trudności, jakie napotkał później Eisenstein, próbując sprowadzić tu swoją rodzinę z Polski. Kanadyjscy urzędnicy byli generalnie niesympatyczni, zauważając, że Eisenstein skłamał, aby wjechać do Kanady i żądali dowodu swojego małżeństwa i narodzin jego dzieci. Musiał chodzić od jednego urzędnika do drugiego, szukając sposobu na legalne sprowadzenie rodziny do kraju; Chociaż ostatecznie mu się to udało, historia pokazuje, jak restrykcyjna polityka imigracyjna Kanady w tamtym czasie narażała ludzi na niebezpieczeństwo.

Oprócz historii swojego dziadka Ravvin zawiera obszerne informacje na temat różnych kanadyjskich urzędników i ich wkładu w ówczesną sytuację. Jedne były pomocne, inne nie, ale wszystkie miały wpływ na to, kto mógł w tym czasie przyjechać do Kanady. Z perspektywy czasu, współcześni czytelnicy znają konsekwencje dla europejskich Żydów, którzy przeżyli Holokaust. Mimo to pogląd, że niektórzy imigranci zostali uznani za „niepożądanych”, może zaburzyć współczesną wrażliwość, jednocześnie skłaniając czytelników do zastanowienia się nad własnymi uprzedzeniami.

W wielu miejscach tej książki autor odnosi się do tematu opowieści jako „mój dziadek”, co nadaje książce bardzo osobisty aspekt. Jednocześnie, Kto wchodzi? to praca naukowa z obszernymi przypisami końcowymi i długą listą materiałów źródłowych do dalszego studiowania przez czytelnika. Ravvin uzupełnia historię swojej rodziny wieloma szczegółami z życia zarówno Żydów, jak i innych Kanadyjczyków w tym czasie. Śledzi odniesienia do Żydów w pracach innych autorów, jednocześnie opisując miejsce, jakie Żydzi zajmowali w ówczesnym społeczeństwie kanadyjskim i przybliżając czytelnikowi kontekst opowiadanej przez siebie historii.

Kto wchodzi? jest dogłębną analizą życia kanadyjskich Żydów w latach trzydziestych XX wieku poprzez zmagania imigranta. Książka jest dobrze zbadana i bardzo wciągająca ze względu na akademicki styl pisania. Chociaż niektórzy czytelnicy mogą nie być w stanie zidentyfikować się z niektórymi punktami autora, znaczna część książki jest jednak dostępna dla czytelników, którzy mają jedynie ogólne zrozumienie tej epoki w historii Kanady.