2022 nominowane do Oscara filmy krótkometrażowe: Live-Action – Przegląd Filmów

Nawet jeśli powodem oglądania tych corocznych programów filmów krótkometrażowych nominowanych do Oscara są czysto finansowe — to znaczy chęć pozostania o krok przed konkurencją w puli Oscarów — w tych kolekcjach filmów znajdziesz nagrody większe niż potencjalne wygrane w hazardzie. Każdy film został już wybrany jako najlepszy kandydat w swojej kategorii przez wyborców oddziału Akademii i dlatego można go niemal obejrzeć w ramach wyselekcjonowanej prezentacji. Procesy eliminacyjne zawęziły już zgłoszenia do pięciu najlepszych pretendentów, więc widzowie mogą być pewni, że program prezentuje najlepszych z najlepszych.

Z pięciu filmów w tym programie akcji na żywo tylko jeden pochodzi ze Stanów Zjednoczonych. Tak więc, jeśli nic więcej, program jest czymś w rodzaju stacjonarnego wypadu do innych lokalizacji. Wszystkie filmy przekazują silne poczucie miejsca i narracyjne dziwactwa. Dobrym tego przykładem jest „On My Mind” Martina Strange-Hansena (byłego zdobywcy Oscara w tej kategorii). Film, którego akcja rozgrywa się w Danii, opowiada zagadkową historię mężczyzny, który wędruje do pustego baru i nalega na wykonanie pewnej piosenki karaoke. Ma swoje powody, które nie są ujawniane do końca, ale do tego momentu On My Mind oferuje wgląd w trzy dobrze narysowane postacie, ich interakcje i otoczenie. To historia, która mogłaby rozgrywać się niemal wszędzie, ale nadal rozgrywa się głównie w ramach niezapomnianego baru.

Please Hold w reżyserii KD Davili w USA ma prowokacyjne założenie i charakterystyczną oprawę. „Please Hold”, opowieść science-fiction osadzona w całkowicie zautomatyzowanej niedalekiej przyszłości, przedstawia trudną sytuację młodego latynoskiego chłopca, który jest zamknięty przez system komputerowy społeczeństwa, w którym nie ma ludzi, którzy mogliby interweniować w jego uwolnieniu. Jest uwięziony w kafkowskiej sytuacji, a większość akcji rozgrywa się w wymyślnie szczegółowej celi więziennej.

„Ala Kachuu” („Bierz i uciekaj”) opowiada wstrząsającą historię porwania panny młodej w Kirgistanie. Z kolei film szwajcarskiej filmowca Marii Brendle sprawia, że ​​aranżowane małżeństwa jawią się jako pozytywny współczesny rozwój społeczny. Ta brutalna kulturowa tradycja więzi bohaterkę filmu, dziewczynę, która przenosi się ze wsi do miasta na studia, w sytuacji nie do utrzymania, która wywołuje u widza silną empatię.

Riz Ahmed, nominowany do kilku nagród aktorskich dźwięk metalu zagrała w brytyjskim filmie The Long Goodbye kilka lat temu. To krótki, ręczny dramat autorstwa Aneila Karii o zatłoczonym muzułmańskim gospodarstwie domowym przygotowującym się do uroczystości, która zostaje przerwana przez nagły i śmiertelny nalot policji. Film w krótkim czasie ustępuje miejsca mnogości emocji i kończy wnikliwą poetycką wypowiedzią.

Wreszcie „Sukienka” Tadeusza Łysiaka to wspaniałe studium postaci motelowej dziewczyny. Drobna Julka odkrywa, że ​​jej niezwykła postura zmusza ją do wyeliminowania z życia możliwości miłości i seksu. Potem nabiera nadziei, gdy podjeżdża przystojny kierowca ciężarówki. W ciągu pół godziny jesteśmy świadkami, jak samotna postać przeżywa szereg emocji i nowych doświadczeń. To także historia uniwersalna, opowiedziana z widokiem na nieznany świat.