UE i NATO nerwowo obserwują kandydaturę Marine Le Pen do francuskiej prezydentury

Chwila ulgi dla polityków UE i NATO nastąpiła, gdy prezydent Emmanuel Macron zdobył większość głosów w pierwszej turze francuskich wyborów powszechnych, pokonując skrajnie prawicową rywalkę Marine Le Pen.

Jednak podczas gdy prowadzenie Macrona przed drugą turą wyborów 24 kwietnia zmniejszyło obawy urzędników w Brukseli i całej Europie, wciąż istnieje możliwość wyboru prezydenta Francji, który wyciągnąłby kraj ze struktur wojskowych NATO i rozerwałby mnóstwo przepisów, których pragnie UE oraz przywrócenie stosunków z prezydentem Rosji Władimirem Putinem.

„Jestem bardzo zaniepokojony tym, mam nadzieję, że Le Pen nie zostanie prezydentem Francji” – powiedziała w tym tygodniu luksemburska minister spraw zagranicznych Jean Asselborn w rzadkim publicznym naganie jej kandydatury przez zagranicznego urzędnika – ale regularnie się wstrzymuję. należy za zamkniętymi drzwiami. „Francuzi muszą temu zapobiec”, powiedział, dodając, że ich zwycięstwo „nie tylko oznaczałoby zerwanie z podstawowymi wartościami UE, ale całkowicie zmieniłoby jej kurs”.

Chociaż Le Pen złagodziła swoje poglądy na temat UE od czasu jej wygodnej porażki z Macronem w 2017 r. i nie opowiada się już za opuszczeniem UE ani wspólnej waluty euro, wezwała do luźniejszej „Europy Narodów”, a wiele jej stanowisk ustawodawczych podważyłoby lub naruszać traktaty brukselskie.

Jako była posłanka do PE, jej populistyczne poglądy gospodarcze na pomoc państwa i obniżanie podatków krajowych od towarów konsumpcyjnych byłyby sprzeczne z zasadami wolnego rynku UE, podobnie jak jej inne polityczne obietnice dotyczące imigracji, handlu i nadrzędności francuskiego prawa bloku UE.

Ten szczególny aspekt jej manifestu prezydenckiego od dawna budzi niepokój w Komisji Europejskiej, stwierdzili urzędnicy UE, biorąc pod uwagę znaczny impuls, jaki jej prezydencja dałaby innym krajom, takim jak Polska i Węgry, które zakwestionowały nadrzędność prawa UE i są wstrzymane. w długotrwałych bataliach prawnych z blokiem.

Prawdopodobnie wykoleiłoby to również stosunki francusko-niemieckie, które ukształtowały znaczną część ostatniej polityki UE i sterowały rozwojem bloku, prowadząc do potencjalnego impasu, twierdzą analitycy.

„Z programu Marine Le Pen jasno wynika, że ​​jest ona bardziej za Europą narodów, za odebraniem kompetencji UE, za uwzględnianiem tożsamości poszczególnych państw narodowych” – powiedział Jacek Czaputowicz, polski były minister spraw zagranicznych. w wywiadzie dla telewizji Polsat News.

Pomimo wygranej w pierwszej turze liberalny, mocno prounijny Macron wciąż czeka ciężka kampania reelekcji, ponieważ protekcjonistyczna polityka gospodarcza Le Pen i eurosceptycyzm są postrzegane jako atrakcyjne przez dużą część wyborców, którzy poparli innych kandydatów w pierwszej turze.

NATO, sojusz wojskowy pod przywództwem USA, również stoi w obliczu dramatycznej zmiany po zwycięstwie w Le Pen.53-latek poprzysiągł wycofanie Francji ze zintegrowanej struktury dowodzenia wojskowego NATO, co miałoby usunąć francuskie wojska i broń z pula zasobów zostałaby usunięta pod dowództwem Sojuszu.

Oznaczałoby to znaczne osłabienie sojuszu. Francja, która w 2009 roku powróciła do struktur dowodzenia NATO pod rządami prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego, ma trzecie co do wielkości siły zbrojne i czwarty co do wielkości budżet obronny w sojuszu i jest najważniejszą potęgą militarną w UE.

Podczas gdy Macron wywołał strach nawet wśród sojuszników NATO – odnosząc się do stanu „śmierci mózgu” sojuszu w 2019 r. i popierając obecność wojskową pod dowództwem UE, aby położyć kres zmniejszającej się zależności kontynentu od siły ognia USA – niedawno powtórzył, że poparcie dla paktu wojskowego w obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

Urzędnicy w sojuszu wojskowym stwierdzili, że nie było ostrej paniki, ale druga tura była ściśle monitorowana, biorąc pod uwagę potencjalny wpływ na NATO w czasie konfliktu na Ukrainie i zwiększone obawy przed agresją Moskwy na członków NATO.

Ian Bond, dyrektor ds. polityki zagranicznej w Centrum Reform Europejskich, powiedział, że prezydent Le Pen „byłaby złą wiadomością dla stosunków Francji z partnerami z UE i NATO, ale dobrą wiadomością dla Putina”.

Podczas gdy Le Pen opowiedziała się za zachodnimi sankcjami wobec Rosji w odpowiedzi na inwazję Putina, powiedziała, że ​​postrzega Moskwę jako „wielką potęgę”, która „może ponownie stać się sojusznikiem Francji” po zakończeniu wojny.

Związki Le Pen z Rosją sięgają od pożyczki z rosyjskiego banku dla jej partii w 2014 roku i jej wizyty na Kremlu przed wyborami w 2017 roku na spotkaniu z Putinem.

„Wszyscy musimy stać za Emmanuelem Macronem” – powiedział Michael Roth, były niemiecki minister ds. Europy, a obecnie przewodniczący komisji spraw zagranicznych Bundestagu. „Albo on, albo upadek zjednoczonej Europy. Brzmi to trochę dramatycznie, ale tak właśnie jest.”

Dodatkowe reportaże Jamesa Shottera w Warszawie i Guya Chazana w Berlinie