Reakcja polskiej MPCA na kryzys ukraiński – 6 miesięcy w – Polska

Celem niniejszego raportu jest przedstawienie przeglądu potrzeb uchodźców ukraińskich i grup najbardziej narażonych, postrzeganych przez samych uchodźców ukraińskich, poprzez różne oceny potrzeb (19) przeanalizowane na potrzeby niniejszego raportu, ale także poprzez dwie dyskusje grup fokusowych (FGD) zorganizowane z uchodźcami ukraińskimi w Przemyślu (w schroniskach) i Krakowie (na kursach językowych); oraz 21 wywiadów z kluczowymi informatorami przeprowadzonych osobiście lub online.

KLUCZOWE NOWOŚCI

Ciągłe dostarczanie MPCA jest niezbędne, aby najsłabsi uchodźcy i migranci byli w stanie zaspokoić swoje podstawowe potrzeby, zwłaszcza w obliczu zbliżającej się zimy.

Metodologia ukierunkowania musi zostać zmieniona, aby lepiej uchwycić słabości społeczno-gospodarcze, ale także sektorowe, demograficzne i geograficzne.

Należy wzmocnić koordynację i współpracę między pracownikami organizacji humanitarnych, organizacjami krajowymi i władzami polskimi.

Wartość MEB należy zrewidować, aby odzwierciedlić potrzeby ludności przesiedlonej, a nie chroniczne ubóstwo.

Należy pilnie ustanowić sektorową pomoc pieniężną (gotówka na ochronę, gotówka na zdrowie i schronienie), aby zapewnić zaspokojenie potrzeb sektorowych najsłabszych grup społecznych.

Organizacja powinna rozważyć kontynuowanie wspierania najbardziej narażonych grup po tym, jak zaczęły one korzystać z systemu ochrony socjalnej, ponieważ zapewniona kwota nie jest przeznaczona na zaspokojenie przesiedlonych populacji lub szczególnych potrzeb sektorowych.

Należy jak najszybciej rozpocząć działania mające na celu zapewnienie środków do życia w celu uzupełnienia wsparcia MPCA i ochrony socjalnej, aby zapewnić przesiedleńcom możliwość usamodzielniania się i integracji z polskim społeczeństwem i gospodarką.

Darczyńcy muszą pilnie zmobilizować i ogłosić strategie finansowania reakcji. Wydaje się, że Polska (podobnie jak inne kraje UE przyjmujące uchodźców) nie podlega prawie żadnemu instytucjonalnemu mandatowi donatorów. Organizacje prawie wyczerpały swoje prywatne fundusze, a finansowanie instytucjonalne ma obecnie kluczowe znaczenie dla inwestowania w plany średnio- i długoterminowe.