Nouriel Roubini „nie ma problemu ze starzeniem się”, ale wierzy, że brak wystarczającej liczby dzieci na świecie zakończy „wieki postępu społecznego”.

Wielu pracowników w rozwiniętych gospodarkach zbliża się do starości i emerytury, szczególnie w Japonii i Europie, ale także w Stanach Zjednoczonych.

Nie mam problemu z wiekiem. Nikt mu nie ucieknie. Jednak starzejąca się siła robocza może stwarzać coraz większe problemy w gospodarkach, w których wzrost osiągnął szczyt. Starzenie się zmniejsza podaż siły roboczej i spowalnia wydajność, ponieważ inwestycje w nowe maszyny maleją. Obietnice finansowe – emerytury i opieka zdrowotna – przeznaczają coraz większą część dochodu narodowego na starszą populację. W miarę jak miejsca pracy przenoszą się za granicę, a roboty rozmnażają się, zaawansowane gospodarki zatrudniają mniej pracowników, aby wspierać rosnącą liczbę emerytów.

Jeśli trend się utrzyma, a nie widzę ku temu powodu, możemy zapomnieć o przyszłości, która utrwala stulecia postępu społecznego z pokolenia na pokolenie. Zamiast kupować towary i budować jaja lęgowe dla młodych rodzin, coraz częściej wykorzystuje się wypłaty aktywnych pracowników do utrzymywania siatek bezpieczeństwa dla osób starszych. Niższe stopy wydatków i oszczędności wśród młodszych pokoleń spowalniają wzrost gospodarczy.

Noblista Milton Friedman, ekonomista zdecydowanie przeciwny rządowej interwencji, wydał jedno z pierwszych ostrzeżeń. Już w 1980 r. narzekał na zbliżający się kryzys, kiedy mieliśmy więcej czasu, aby go uniknąć.

Masz system, w którym ludzie są dziś opodatkowani, aby wypłacać świadczenia osobom, które je otrzymują. Mylące jest to, że nic się nie zmieniło pomimo dziesięcioleci narastających dowodów na to, że zagrożenie jest realne. w 2012, Bitwa pokoleń Autorzy Laurence Kotlikoff i Scott Burns obliczyli różnicę między dla Stanów Zjednoczonych oficjalnie dług publiczny i Jest poprawne Zadłużenie w przypadku uwzględnienia niesfinansowanych zobowiązań. Nazywają tę różnicę luką fiskalną. Okazało się, że oficjalny dług wynosił wówczas 11 bilionów dolarów. Prawdziwy dług wynosił 211 bilionów dolarów. Ogłosili alarm, ale decydenci nic nie zrobili.

W dzisiejszych Stanach Zjednoczonych, dekadę później Bitwa pokoleń został wydany mierzy lukę fiskalną czternaście razy PKB. Okazało się, że jeszcze bardziej intrygujące jest to, że luka fiskalna wynosi „dwadzieścia dwa razy więcej niż oficjalny dług, który teraz przykuwa uwagę wszystkich”. To nie wróży dobrze.

Ogromne luki fiskalne są obecnie częścią globalnego krajobrazu gospodarczego. „Starzenie się to zjawisko paneuropejskie”, ostrzega Bank Światowy. Rozważmy przykład: Polska. W 1950 roku połowa populacji miała mniej niż 26 lat, a więc była jeszcze młoda. Dziś mediana wieku zbliża się do 40 lat i jest na dobrej drodze, aby osiągnąć 51 lat do 2050 roku. Starzejąca się populacja również się kurczy. Szacuje się, że w 2050 r. Polska będzie miała 32 mln mieszkańców, o 6 mln mniej niż w 1995 r.

Statystyki pokazują podstępną nierównowagę w rozwiniętym świecie. Zamiast iść do młodych pracowników, coraz większa część dochodu narodowego musi wspierać poziom życia emerytów. Nierównowaga pogłębia się z roku na rok, w miarę jak kurczą się płace i populacja w wieku produkcyjnym, a zobowiązania emerytalne rosną. Jeśli młodzi pracownicy nie mają ochoty rezygnować ze swojej przyszłości, aby finansować emerytów, w końcu to zrobią. Uważaj na nagłówki wyjaśniające różnicę pokoleniową między młodymi a starszymi.

Zamiast iść do przodu, cofnęliśmy się. W Stanach Zjednoczonych w 1960 roku na każdego emerytowanego i niepełnosprawnego pracownika przypadało pięciu aktywnych pracowników. Według Social Security Administration w 2009 r. stosunek ten spadł poniżej trzech do jednego, a do 2030 r. zbliża się do dwóch do jednego.

Sytuacja w Stanach Zjednoczonych jest tragiczna, ale nie tak tragiczna jak w Europie, dzięki imigracji, która do niedawna pomagała zwiększyć podaż siły roboczej w USA. Ogólna populacja USA jeszcze się nie zmniejsza, chociaż wskaźniki urodzeń są znacznie poniżej tak zwanego wskaźnika zastąpienia 2,1 dziecka na kobietę. Ciągły napływ imigrantów z Azji, Ameryki Środkowej i Łacińskiej oraz innych krajów przyczynił się do wzrostu ogólnej populacji, choć bardzo skromnie. Niemniej jednak coraz więcej emerytów w Stanach Zjednoczonych zwiększy liczbę beneficjentów Ubezpieczeń Społecznych do 73 milionów, czyli prawie dwukrotnie więcej niż w 2010 roku. Dzisiejsza wartość niefinansowanych zobowiązań zapadających w przyszłości przekracza 5 bilionów dolarów, czyli ponad 2,5 ambitnej ustawy o zatrudnieniu zaproponowany przez administrację Bidena w 2021 r.

Japonia ma jedną z najstarszych populacji na świecie, ponieważ wskaźnik urodzeń jest bardzo niski, a średnia długość życia bardzo wysoka. Spuścizna szeroko zakrojonych programów opieki społecznej pozostawia Europę i Japonię z najbardziej stromymi wzgórzami do pokonania. Regiony te starzeją się szybciej niż Stany Zjednoczone, podczas gdy ogólne obietnice emerytalne są bardziej hojne niż w Ameryce. Siatki bezpieczeństwa, których pracownicy zazdrościli pokoleniu temu, piętrzą góry długów dla obecnych i przyszłych pokoleń.

Stany Zjednoczone podążają za Europą i Japonią w wyścigu, który nie przynosi chwały zwycięzcom. Problem nie dotyczy tylko rządu federalnego. Kluczowa miara ukrytego długu podkreśla różnicę między aktywami, które wszystkie pięćdziesiąt stanów wspólnie posiadają w swoich systemach emerytalnych, a wysokością ich długów.

W tej chwili niedofinansowane plany sektora prywatnego mogą pozostawić podatników na szali za 185 miliardów dolarów, a to najlepszy scenariusz.

Wydatki rządowe na opiekę zdrowotną rosną nawet szybciej niż zobowiązania emerytalne. W 2020 r. wydatki na Medicare, Medicaid, ubezpieczenia prywatne, szpitale, usługi lekarskie i kliniczne, wydatki z własnej kieszeni i leki na receptę wzrosły o prawie 10% do 5,4 biliona dolarów. To 12 530 dolarów na osobę, czyli prawie 20% produktu krajowego brutto USA.

Ta presja finansowa będzie nadal rosła. Do 2028 r. krajowe wydatki na opiekę zdrowotną w Stanach Zjednoczonych będą rosły w łącznym rocznym tempie przekraczającym 5%.

Artykuł z 2010 roku opublikowany przez National Bureau of Economic Research ujawnił, że mina lądowa ma eksplodować. „The Growth in the Social Security Disability Rolls: A Fiscal Crisis Unfolding”, autorstwa Davida Autora i Marka Duggana, stwierdzili, że ubezpieczenie społeczne chroni ponad 80% nie starszych dorosłych w USA przed ryzykiem niepełnosprawności z powodu choroby fizycznej lub psychicznej. liczba niż wcześniej. Przypisują szybki wzrost wypłat trzem czynnikom: Ustawodawstwo obniżyło limit świadczeń dla pracowników z bólem pleców, zapaleniem stawów i chorobami psychicznymi. Dodatkowe ulgi podatkowe dla dochodów z tytułu niepełnosprawności stwarzają dodatkowe zachęty dla pracowników do ubiegania się o świadczenia. A gwałtowny wzrost liczby pracujących kobiet powiększa pulę ubezpieczonych pracowników.

W związku z tym niesfinansowane zobowiązania, które wynikają ze starzenia się społeczeństwa i repartycyjnego systemu opieki społecznej dla osób starszych – emerytury, opieka zdrowotna, renty inwalidzkie i inne usługi – są ogromne i z czasem eksplodują, szczególnie w gospodarkach rozwiniętych, ale teraz również na niektórych starzejących się rynkach wschodzących. Niejawny dług to bez wątpienia wielka bomba zegarowa.

Nouriel Roubini jest profesorem ekonomii w Stern School of Business na Uniwersytecie Nowojorskim i byłym urzędnikiem Białego Domu i Departamentu Skarbu USA. Jest także założycielem i prezesem firmy doradztwa ekonomiczno-finansowego RGE Monitor oraz doradza bankom centralnym na całym świecie.

fragment książki MEGAZAGROŻENIA przez Nouriela Roubiniego. Copyright © 2022 by Nouriel Roubini. Przedruk za zgodą Little, Brown and Company. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Zarejestruj się na Funkcje fortuny Lista e-mailowa, dzięki której nie przegapisz naszych największych funkcji, ekskluzywnych wywiadów i śledztw.