Muzułmanie, którzy bronili Polski

Warszawa, Polska

W Warszawie na imponującym Pomniku Poległych i Pomordowanych na Wschodzie na wagonie kolejowym ustawionym na szynach znajduje się stos symboli religijnych – krzyże katolickie i prawosławne, a także żydowskie i muzułmańskie.

„(muzułmański) półksiężyc jest tam wraz z (żydowską) Gwiazdą Dawida, aby odzwierciedlić wieloetniczny i wieloreligijny krajobraz wschodniego pogranicza” – powiedziała Katarzyna Gorak-Sosnowska, profesor nadzwyczajny SGH w Warszawie. Agencja Anadolu.

Pomnik został wzniesiony ku czci Polaków zabitych i zamordowanych na Wschodzie, zwłaszcza deportowanych do obozów pracy na Syberii po sowieckiej agresji na Polskę w 1939 roku oraz ofiar zbrodni katyńskiej w 1940 roku.

Na każdym podkładzie kolejowym pomnika widnieją nazwy miejsc, z których deportowano obywateli polskich na roboty przymusowe do ZSRR, a także nazwy obozów, kołchozów i placówek gułagów, do których zmierzali.

Pomnik, zaprojektowany przez Maksymiliana Biskupskiego, znajduje się u zbiegu ulic Muranowskiej i Generała Władysława Andersa w stolicy Polski.

Biskupski zaprojektował pomnik z brązu o wysokości około 7 metrów w 1991 roku, a uroczyste odsłonięcie nastąpiło 17 września 1995 roku, w 56. rocznicę agresji sowieckiej.

Inne symbole

W 2020 roku z inicjatywy Naczelnego Kolegium Muzułmańskiego Muzułmańskiego Związku Religijnego w RP oraz Związku Tatarów RP Tatarzy wznieśli tablicę pamiątkową na ścianie Muzułmańskiego Cmentarza Tatarów w Warszawie. Tablica upamiętnia ich przodków, którzy walczyli w obronie Polski.

Odsłonięty w stulecie bitwy warszawskiej 1920 r. społeczność muzułmańską reprezentował mufti RP Tomasz Miśkiewicz.

W czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 r. pułk ten brał udział w walkach nad Wisłą pod Płockiem, gdzie poniósł ciężkie straty. Po jego rozwiązaniu wielu żołnierzy zostało przeniesionych do 13. Ułanów Wileńskich, gdzie utworzono szwadron tatarski. Pułk wziął udział w kampanii wrześniowej 1939 r. i odparł inwazję.

Muzułmanie w Polsce

Muzułmański Związek Religijny Polski (MZR), założony w 1925 roku, jest najstarszą organizacją muzułmańską w Polsce. W szczególności reprezentuje Tatarów Lipków, którzy od XIV wieku mieszkali na pograniczu dzisiejszej Polski, Litwy i Białorusi, co czyni ich jedną z najstarszych nieprzerwanie istniejących społeczności muzułmańskich w Europie.

Historycznie gmina polska służyła w różnych wojnach, m.in. w armii króla Jana III. Sobieski, który pokonał Imperium Osmańskie w bitwie pod Wiedniem w 1683 roku.

Większość polskich muzułmanów – szacowana dziś na 20–25 tys. – nie jest dziś pochodzenia lipcko-tatarskiego. Dziś większość muzułmańskich imigrantów pochodzi z Syrii, Czeczenii, Iraku, Tadżykistanu czy Bangladeszu. Lipckich Tatarów jest około 5000.

We wczesnym średniowieczu pierwszymi muzułmanami, którzy dotarli do Polski, byli arabscy ​​kupcy i podróżnicy. Jeden z nich, Ibrahim ibn Jakub, etniczny Żyd, który pracował w hiszpańskiej służbie dyplomatycznej kalifa, pozostawił najstarszy zachowany opis Księstwa Polskiego rządzonego przez Mieszka I jako pierwszego niepodległego państwa polskiego.

Jednak historia islamu w Polsce zaczyna się w XIV wieku od muzułmańskiego osadnictwa Wielkiego Księstwa Litewskiego, które wówczas było związane z Unią Polską. Pierwszymi muzułmanami byli Tatarzy ze Złotej Ordy, często jeńcy wojenni.

Podczas bitwy pod Grunwaldem w 1410 r. wojskom polsko-litewskim wspomagał pretendent do tronu chańskiego w Złotej Ordzie, Jalal al-Din. Po bitwie wielu jego wojowników pozostało na Litwie.

Później Tatarzy przybyli na Litwę w XV, XVI iw mniejszym stopniu w XVII wieku. Liczbę Tatarów w XVII wieku w Wielkim Księstwie Litewskim i Koronie szacuje się na 15 tysięcy.

Tatarzy otrzymywali ziemię w zamian za służbę wojskową. Pierwsze osady tatarskie to Kolnolary, Kozaklary, Mereszlany, Prudziany i Sorok Tatary.

XIX wiek i później

Dopiero wraz z konstytucją z 3 maja 1791 r. muzułmanie otrzymali wolność wyznania, ale bez praw politycznych. Dopiero konstytucja Księstwa Warszawskiego z 1807 r., a później Królestwa Polskiego z 1815 r. nadała muzułmanom pełne prawa polityczne.

Za czasów ostatniego króla Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego Tatarzy brali udział w Związku Prawników i wielu brało udział w wojnie z Rosją w 1792 r., a korpusem Wojska Polskiego dowodzili Tatarzy generał Josef Bielak. W czasie powstania kościuszkowskiego w 1794 r. Tatarzy brali udział w wielu bitwach. Po utracie przez Polskę niepodległości muzułmanie brali udział w powstaniach.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w granicach Polski mieszkało około 5500 muzułmanów, większość z nich w województwach nowogródzkim, wileńskim i białostockim (gubernatorstwa), a niewielka społeczność muzułmańska mieszkała w Warszawie.

II wojna światowa i okres powojenny znacząco zmieniły sytuację muzułmanów w Polsce. Tatarów polskich wypędzono i przeniesiono na ziemie syberyjskie. Niektórzy trafili do niemieckich obozów koncentracyjnych.

Wielu Tatarów walczyło na froncie zachodnim jako żołnierze 2 Korpusu Polskiego oraz na froncie wschodnim w 1 i 2 Armii Polskiej.

Po II wojnie światowej wielu Tatarów osiedliło się w Wielkiej Brytanii, rozszerzyło swoją kolonię w Nowym Jorku i podróżowało aż do Australii. Kilka rodzin osiedliło się w Turcji.

Strona internetowa Agencji Anadolu zawiera tylko część wiadomości oferowanych abonentom w systemie AA News Broadcasting System (HAS), w formie skróconej. Skontaktuj się z nami w sprawie opcji subskrypcji.