Wyjaśnienie końca Indiany Jonesa i tarczy przeznaczenia

Akcja Indiana Jones and the Dial of Destiny rozpoczyna się w 1944 roku, kiedy Indiana Jones (Harrison Ford, postarzany cyfrowo na potrzeby retrospekcji) i jego sojusznik Basil Shaw (Toby Jones) wyruszają na misję ratowania skarbu skradzionego z nazistowskiego pociągu. Niektóre z tych „skarbów” są fałszywe, ale jeden jest prawdziwy: połowa Antykithiry, czyli „Tarczy Przeznaczenia”, stworzonej przez Archimedesa i bardziej zaawansowanej technologicznie niż cokolwiek innego, co powstało na przestrzeni wieków.

Główna akcja filmu rozgrywa się w 1969 roku. Teraz Indy jest starym i zblazowanym profesorem, Basil nie żyje, a jeden z nazistów z pociągu, Jürgen Voller (Mads Mikkelsen), jest naukowcem NASA pracującym nad lądowaniem na Księżycu. Po podboju kosmosu Voller chce teraz podbić czas i wyrusza na poszukiwanie Antykithiry. Córka Basila i chrześniaczka Indy’ego, Helena ( Phoebe Waller-Bridge ), nazywana „Wombat”, również go szukają i po długim czasie ponownie wkraczają w życie Indy.

Kiedy Voller wrabia Indy’ego w morderstwo dwóch kolegów, starzejący się archeolog ponownie zakłada fedorę i wyrusza w podróż dookoła świata, aby znaleźć drugą połowę Antykithiry, zanim zrobią to naziści. Wombat jest jednocześnie towarzyszem i przeciwnikiem Indy, ponieważ jej chciwość i hazardowe długi przynoszą kłopoty. Młody złodziej Teddy (Ethann Isidore) i nurek Renaldo (Antonio Banderas) pomagają, ale ten ostatni zostaje zabity. W końcu znajdują drugą połowę tarczy w ukrytym grobowcu Archimedesa na Sycylii.