Sundance 2024: Jesse Eisenberg z wizytą w Polsce w „A Real Pain”.

Sundance 2024: Jesse Eisenberg z wizytą w Polsce w „A Real Pain”.

przez Alexa Billingtona
26 stycznia 2024 r

Aktor Jessego Eisenberga jest jednym z wielu aktorów, którzy rozpoczęli karierę filmową i tym filmem zadebiutował w filmie fabularnym Kiedy skończysz ratować świat którego premiera odbyła się na Festiwalu Filmowym w Sundance w 2022 roku. Pomimo kilku solidnych występów, szybko o tym zapomniano. Choć jest utalentowany jako aktor, wciąż doskonali swoje rzemiosło za kamerą. Eisenberg powrócił na Festiwal Filmowy w Sundance w 2024 r., aby mieć premierę swojego drugiego filmu fabularnego pt. „ Prawdziwy bóli właśnie za to naprawdę zostanie zapamiętany. Tytuł wydaje się być wyraźną odmianą wyrażenia „prawdziwy wrzód na dupie” i nawiązuje do jednego z bohaterów filmu. Istnieje jednak inne złożone znaczenie, które staje się jasne dopiero po obejrzeniu filmu i jest głęboko powiązane z tym, co Eisenberg próbuje wyrazić swoim scenariuszem. To jeden z najlepszych filmów na Sundance, który pozostał we mnie nawet po obejrzeniu wielu filmów po premierze.

Prawdziwy ból został napisany i wyreżyserowany przez Jessego Eisenberga, który w wywiadach i wstępach stwierdził, że jest to dla niego bardzo osobisty film. Dom, który znajdują w małym miasteczku w Polsce, to prawdziwy dom, w którym wiele lat temu mieszkała jego babcia. Eisenberga Gwiazdy takie jak David Kaplan i Kierana Culkina gra jego kuzyna Benjiego Kaplana. Spotykają się na lotnisku w ramach kulturalnej podróży do Polski. Babcia zostawiła im trochę pieniędzy na tę podróż i wspólne odkrycie swoich korzeni, ponieważ nigdy tam nie byli, ale najwyraźniej mają związek z tym krajem. Wielu Amerykanów ma takie powiązania z Europą (ja też mam polskie korzenie ze strony mamy). Resztę filmu spędzam, podążając za Davidem i Benjim podczas podróży po Polsce, rozpoczynającej się w Warszawie, a następnie podróżującej do Lublina, gdzie odłączają się od grupy i udają się do tego małego miasteczka, aby odwiedzić swoje stare znalezisko. Czasu na pogawędki z Polakami nie spędza się zbyt wiele, jest to bardziej turystyczna wycieczka historyczna, ze zwiedzaniem zabytków i słynnych budowli, z obowiązkowym przystankiem w obozie koncentracyjnym – co daje jedną z najbardziej imponujących scen w tym filmie Film prowadzi film.

Większość prawdziwej magii tego filmu pochodzi z dwóch znakomitych kreacji Eisenberga i Culkina. Film utrzymany jest w konwencji serdecznego dramatu, z kilkoma ciężkimi momentami, ale także dużą ilością humoru i dowcipów. Postać Culkina, Benji, zajmuje centralne miejsce, ponieważ jasne jest, że nawet Eisenberg uwielbia swój talent aktorski, a ten film jest naprawdę jego. Benji to agresywna, dziwna i pełna bólu osoba, która zmaga się z depresją. Jest głośny, wstrętny i żartuje; Jednocześnie waha się pomiędzy byciem bardzo ostrym i niegrzecznym a wrażliwością i troską o innych. Choć jego żarty i rozmowy mogą być irytujące, jest w nim coś, co pozostanie z tobą długo po zakończeniu filmu. Z drugiej strony David, grany przez Eisenberga, jest znacznie bardziej powściągliwy i kulturalny, prowadzi ściśle zorganizowane życie i przez większość czasu pozostaje pokorny i cichy. Do czasu, aż wda się w kłótnię z kuzynem lub wygada coś, co go dręczy i nie może już tego powstrzymać. Ta wspaniała dynamika między nimi jest kluczem do sukcesu tego filmu i historii, którą stara się opowiedzieć, zwłaszcza poruszanych przez niego tematów związanych z bólem, samotnością i rodziną.

Choć na pierwszy rzut oka wydaje się to opowieścią o odnalezieniu się dwóch kuzynów i wygłupach pomimo dzielących ich różnic, to jednak coś więcej. Jest tu także oczywiste spojrzenie na przeszłość i historię Żydów, zwłaszcza w Polsce, gdzie wielu zostali zamordowani podczas II wojny światowej lub wyemigrowali do innych krajów, np. USA. Jest kilka dobrych zdań od Davida i Benjiego, którzy wspominają, jak mogliby być Polakami w Polsce, gdyby ich babcia nie wyjechała. W środku niezwykłej sceny kolacji jest moment, w którym film w końcu ukazuje się, z drobnymi pęknięciami w postaciach, które pokazują nam głęboki ból, który leży w sercu tej historii. Naprawdę było mi ich obu szkoda i chciałam, żeby im się udało i wyzdrowiało, ale wiem też, że takie rzeczy zwykle się nie zdarzają. Ważne jest również podkreślenie Willa Sharpe’a, grając swojego przewodnika Jamesa, z serdecznym występem, który jest równie ważny jak występ dwóch głównych bohaterów. Poza festiwalem często będę myśleć o tym filmie i o tym, jak pięknie został on wykonany przez wszystkich, którzy go stworzyli.

Ocena Alexa na Sundance 2024: 9 na 10
Śledź Alexa na Twitterze – @pierwszy pokaz / Lub Letterboxd – @pierwszy pokaz

Znajdź więcej postów: Recenzja, Sundance 24