Rzadki relikwiarz w kształcie krzyża odnaleziony w średniowiecznym domu rycerskim w Polsce

Badając pozostałości średniowiecznej rezydencji rycerskiej na terenie Polski, archeolodzy odkryli wiele zabytków, w tym relikwiarz w kształcie krzyża.

Pierwotnie archeolodzy odkryli dwór rycerski w czerwcu na obrzeżach wsi Widów w południowej Polsce. Wstępne badanie tego miejsca ujawniło pozostałości drewnianej wieży, która została zniszczona, ale która według Nauka w Polsceserwis informacyjny będący efektem współpracy reporterów z polskim rządem.

Dalsze badania stanowiska archeologicznego ujawniły medalion w kształcie krzyża, znany jako enkolpion (pisane również jako encolpion i engolpion), co w starożytnej Grecji oznacza „na piersi”. Wykonany ze stopu miedzi przedmiot religijny był ważnym symbolem noszonym przez chrześcijan na piersiach w średniowieczu i często zawierał cytaty lub ilustracje z chrześcijańskiej Biblii, według Nauka w Polsce.

Powiązany: Rozległy cmentarz gotycki pełen grobów i ozdobnej srebrnej biżuterii odkrytej w Polsce

Choć badacze nie są pewni tożsamości rycerza, wiedzą, że enkolpia stanowiła część szat liturgicznych, czyli ubiorów i artykułów noszonych przez biskupów prawosławnych i katolickich – według Science in Poland.

POWIĄZANE HISTORIE

–Średniowieczny wisiorek znaleziony w śmieciach może zawierać kości świętego

–Średniowieczny człowiek pochowany w Polsce miał dwa rodzaje karłowatości

–Średniowieczny wojownik znaleziony pochowany wraz z bronią w Niemczech

Oprócz krzyża archeolodzy odnaleźli także inne przedmioty o charakterze militarnym, takie jak trzy żelazne strzemiona, część podkowy, strzały z kuszy oraz pozostałości powrozów lub lin. Odkopali także kilka artefaktów, niektóre wykonane z gliny, a inne z żelaza, które stanowiły część starej rezydencji, w tym piec, okucia do drzwi, kłódkę i klucz, gwoździe, haczyki i zszywki. Znaleziono także kilka srebrnych monet i pozostałości pasa.

Dawna rezydencja jest częścią większej osady, w której znajdują się także pozostałości drewnianego kościoła i cmentarza. Archeolodzy badają to miejsce od połowy XIX wieku, ale według Science in Poland znaczna część placówki została „zniszczona w wyniku działalności rolniczej”.