Polska notuje dwucyfrowy wzrost płac realnych | zatrzaski

Lepsze od oczekiwań dane o płacach wynikają z ciasnego rynku pracy i ograniczonej podaży siły roboczej. Dalsza podwyżka płacy minimalnej od początku 2024 r. będzie również skutkować presją na wzrost przeciętnego wynagrodzenia.

Spadek popytu na pracę zaobserwowano dotychczas przede wszystkim w niektórych branżach produkcyjnych (np. w produkcji mebli), jednak nie miało to większego wpływu na ogólną dynamikę wynagrodzeń. Wzrost płac realnych jest najwyższy od końca lat 90.

Najbliższe miesiące pokażą, czy 20-proc. wzrost wynagrodzeń w sektorze publicznym, w tym 30-proc. wzrost wynagrodzeń nauczycieli, będzie dodatkowym czynnikiem kreującym presję płacową w gospodarce na skutek rywalizacji o pracowników. Doświadczenia niektórych krajów EŚW pokazały, że może to pobudzić dynamikę płac w sektorze prywatnym. Dlatego też oczekujemy, że dynamika wynagrodzeń utrzyma się przez cały rok na poziomie dwucyfrowym.

Tempo wzrostu zatrudnienia (w firmach zatrudniających 10 i więcej pracowników) spowalnia (-0,2% r/r w lutym, konsensus -0,1%). Choć w niektórych branżach produkcyjnych (zwłaszcza w produkcji mebli) obserwujemy utratę miejsc pracy, a w innych (przemysł tekstylny i pokrewny) stoimy w obliczu rosnącej konkurencji zagranicznej (szczególnie z Azji), ogólny popyt na pracę w Polsce jest dość wysoki. Główną barierą dla wzrostu liczby miejsc pracy pozostaje podaż, a przedsiębiorstwa w dalszym ciągu niechętnie zwalniają większą liczbę miejsc pracy ze względu na obawy, że nie będzie można szybko znaleźć pracowników, gdy gospodarka się ożywi.

Ogólny obraz rynku pracy pozostaje dobry, co sugeruje relatywnie silny popyt konsumpcyjny w nadchodzących kwartałach (szczególnie biorąc pod uwagę wysoką indeksację emerytur i świadczeń społecznych). Zakładamy zatem, że w tym roku najważniejszym czynnikiem wzrostu krajowej gospodarki będzie konsumpcja, nawet jeśli na początku 2024 r. skłonność do oszczędzania pozostanie dość wysoka, a ożywienie konsumpcji może w tym cyklu opóźnić się.

Główną przyczyną utrzymywania się wysokiej inflacji w sektorze usług jest silne tempo wzrostu wynagrodzeń. Nawet ewentualny spadek inflacji towarów do zera nie spowoduje powrotu inflacji bazowej do celu Narodowego Banku Polskiego (2,5% r/r), gdyż inflacja w sektorze usług może w kolejnych kwartałach utrzymać się na poziomie 6-7% r/r. Jest to jedna z przyczyn utrzymującej się inflacji w Polsce. Jest to znacznie ważniejszy czynnik wpływający na CPI niż szeroko dyskutowana kwestia uwolnienia rachunków za energię i gaz. Prawdziwym problemem inflacji są koszty pracy i inflacja bazowa, które nie są odpowiednio równoważone przez wzrost inwestycji i produktywności. Tymczasem decyzje regulacyjne dotyczące odmrożenia cen energii elektrycznej i gazu są mniej inflacyjne niż kilka miesięcy temu ze względu na jednoczesny spadek hurtowych cen energii. Nie spodziewamy się obniżek stóp procentowych w 2024 roku.