Najlepsze filmy o egzorcyzmach wszechczasów

Abby (1974)

Nic dziwnego, że sukces Egzorcysta przyniósł ze sobą wiele zdzierstw, ale niewiele jest tak interesujących jak Abby. Podobnie jak większość filmów blaxploitation, Abby charakteryzuje się niewiarygodnie niskimi wartościami produkcyjnymi i niewiarygodnie wysokim talentem. Ten pierwszy wyszedł od producenta i reżysera Williama Girdlera, który także nakręcił film Szczęka pretendenci dzień zwierząt I siwy. Ten ostatni wywodził się z obsady, poczynając od wielkiego Williama Marshalla w roli archeologa i biskupa Garreta Williamsa, który musi uwolnić żonę tytułowego kaznodziei (Carol Speed) z opętania jorubańskiego oszusta Eshu.

Pomimo inspiracji Abby opiera się na schlocku, który jest tylko jego częścią Egzorcysta. Większość energii filmu pochodzi od słodkiej Abby, która staje się coraz bardziej przyziemna i wulgarnie zalotna do mężczyzn. A jednak obsada nadaje przebiegowi uzasadnioną powagę, zwłaszcza cicha godność biskupa Williamsa. Ostatecznie to jednak nie wystarczyło, aby powstrzymać Warner Bros. przed pozwaniem filmu za naruszenie praw autorskich i usunięciem go z kin.

Amityville II: Opętanie (1982)

Technicznie rzecz biorąc, wszystkie główne filmy „Amityville” opowiadają o opętaniu, ponieważ mieszkańcy domu przy 112 Ocean Lane są pod kontrolą złego źródła. I choć w większości wpisów pojawiają się egzorcyzmy, Amityville II jest najbardziej niezapomniany. Poprzednik Horror Amityville płynął na fali pocztyegzorcysta Horror Spectacular sprawia wrażenie bardzo dojrzałego filmu o dojrzałych tematach. Amityville II nie formułuje takiego twierdzenia, porzucając obskurne założenie i popychając je do skrajności.

Reżyseria: Damiano Damiani, scenariusz: Thomas Lee Wallace i Dardano Sacchetti na podstawie książki Morderstwo w Amityville przez Hansa Holzera Amityville II opowiada o morderstwie rodziny Dafeo, wykorzystując fikcyjną rodzinę Montelli. Kiedy nastoletni Sonny (Jack Magner) staje się coraz bardziej zaniepokojony i w końcu nawiązuje kazirodczy związek ze swoją siostrą Patricią (Diane Franklin), katolicki Motellis zwraca się do ojca Franka Adamsky’ego (James Olson). Zgodnie z przesadnym tonem filmu, ojciec Adamsky, aby przeprowadzić egzorcyzm, przeciwstawia się kościelnym zasadom, co prowadzi do absurdalnego, ale zabawnego zakończenia.

Odebrane (1990)

Wszystko, co jest na tyle dobre, że można je pochwalić, jest na tyle dobre, że można je wyśmiać, więc oczywiście parodiuj to Egzorcysta trafił do kina. No cóż, przynajmniej kilka kin, zanim po kilku miesiącach przejdzie na wideo. I żeby być uczciwym, wideo jest tam, gdzie Wycofane słyszałem, tandetną parodię zapożyczoną z jej cudownie oklepanych dowcipów. Jak tandetnie pytasz? Cóż, postać Lesliego Nielsena przypominająca Ojca Merrina nazywa się Ojciec Mayii (powiedz to na głos, a zrozumiesz).

część WycofaneCechą szczególną tandetnych dowcipów jest przywiązanie do prawdomówności. Tak jak Młody Frankenstein zyskuje na sile dzięki zastosowaniu scenografii i rekwizytów z lat 30. XX w Frankensteina, Wycofane Linda Blair wciela się w Nancy Aglet, łagodnie wychowaną gospodynię domową, która po obejrzeniu kaznodziejów w telewizji wpada w obsesję i zmusza ojca Mayii i ojca Luke’a Brophy’ego (Anthony Starke, ale nie ten) do działania. Nie jest to sztuka wysoka, ale każdy, kto potrzebuje odskoczni od ideałów filmów o egzorcyzmach, znajdzie coś dla siebie Wycofane.