Jak wynika z nowych badań, góra lodowa może jednak NIE zatopić Titanica

Właśnie wtedy, gdy myślimy, że wiemy wszystko, co trzeba wiedzieć o Tytaniczny– niezatapialny statek, gigantyczna góra lodowa, „Jestem królem świata” itd. – nadchodzą fascynujące nowe badania, które rodzą poważne pytania o to, co naprawdę wydarzyło się tej fatalnej nocy 14 kwietnia 1912 roku. fuks pogody z kosmosu faktycznie powodują Tytaniczny tonąć?

🚢 Uwielbiasz złe statki. Tak jak my. Przeanalizujmy je razem.

Kluczowym odkryciem nowego badania jest to, że półkula północna znajdowała się w uścisku „umiarkowanej do silnej” burzy magnetycznej, która mogła zmienić Tytanicznyodczyty nawigacyjne, wpływające zarówno na planowany kurs i informacje, które załoga udostępniła o swojej lokalizacji podczas sygnałów SOS.

Pomysł jest dość prosty. Słońce, zasilane przez wrodzone dynamo jądrowe płonące w milionach stopni, pokryte jest plamami słonecznymi. Te z kolei są przerywane przez gigantyczne eksplozje wielkości Ziemi lub nawet większe: rozbłyski słoneczne.

„W ciągu zaledwie kilku minut podgrzewają materiał do wielu milionów stopni i uwalniają tyle energii, ile miliard megaton trotylu”, NASA wyjaśnia. Te rozbłyski są często spowodowane zmianami magnetycznymi lub zderzeniami, a ich eksplozje powodują fale magnetyczne w Układzie Słonecznym.

Intuicyjnie ma sens, że najgorętsza rzecz w Układzie Słonecznym doświadcza ekstremalnych reakcji na wirujące i zmieniające się pola magnetyczne. Jednym z powodów, dla których Ziemia jest udanym siedliskiem dla organizmów żywych, jest to, że ludzie mają ochronne pole magnetyczne, które odbija duże ilości promieniowania słonecznego i kosmicznego wiatru, który w przeciwnym razie wyrzuciłby nas na łysą, pozbawioną życia powierzchnię planety podobną do Marsa.

To pole magnetyczne również się przesuwa i zmienia w czasie, zwłaszcza gdy bieguny magnetyczne poruszają się po powierzchni Ziemi. Zarówno zwierzęta, jak i ludzie nauczyli się polegać na biegunach magnetycznych, w postaci sztucznych urządzeń, takich jak kompasy, a także zmysł migracji i nawigacji zwierząt. Kompasy, podobnie jak zegary, muszą być dostosowane do odpowiednich jednostek – np uwzględniająca północ magnetyczną gdy porusza się w normalny sposób.

To tutaj ponownie dołączamy Tytaniczny. Autor artykułu Mila Zinkova ma opublikował cztery poprzednie artykuły na temat Tytaniczny w dzienniku RMetS Weather, badając teorię, że miraż lub inne zniekształcenia wizualne odegrały rolę w zatonięciu. Teraz Zinkova wykorzystuje dane pogodowe i kosmiczne do zbadania innej teorii.

Jeśli rozbłysk słoneczny jest wystarczająco silny, zaznaczony tej historycznej nocy przez charakterystyczną zorzę polarną, może wypaczyć pole magnetyczne Ziemi i siać spustoszenie przy pomocy instrumentów magnetycznych, takich jak kompasy. Nawet dziś rozbłyski słoneczne zakłócają sieć elektryczną i ruch kosmiczny oraz stanowią naprawdę cenne kopie zapasowe plików mogą być trzymane w ochronnych klatkach Faradaya.

Zinkova zakłada, że ​​uderzenie w kompasy wpłynęło na współrzędne podawane w sygnałach o niebezpieczeństwie. „The Titanic’s Czwarty oficer Joseph Boxhall opracował pozycję SOS statku. Pozycja Boxhalla znajdowała się około 13 mil morskich (24 km) od ich rzeczywistej pozycji ”- pisze Zinkova.

Ale statek ratunkowy Carpathia prawdopodobnie zawierał te same błędne informacje. „Kompasy Karpat mogły znajdować się pod wpływem burzy geomagnetycznej przez 5,5 godziny przed i po otrzymaniu TytanicznySOS i dopóki nie dotrze do łodzi ratunkowych – kontynuuje Zinkova. „Dlatego możliwy połączony błąd kompasu mógł być jednym z czynników, które przyczyniły się do pomyślnego ratowania ocalałych z Titanica”.

Wskazuje to również na to, jak zlokalizowane było zjawisko rozbłysku słonecznego. Statki w pewnym promieniu otrzymywały zaszyfrowane połączenia radiowe lub w ogóle je przegapiały. Na lądzie lub nawet poza dotkniętym promieniem wszystko wydawało się normalne, z wyjątkiem prób nawiązania kontaktu lub kontaktu z nim Tytaniczny i inne statki w pobliżu.

Może ci się spodobać również