Filmy z Europy Wschodniej: wojny i ich znaki

Jako forum kina wschodnioeuropejskiego Cotbus Film Festival prezentuje aktualne produkcje i szereg programów specjalnych.

Cały film rządzi: 17-letnia Sofia Staffiz w filmie „Jack Najdalej Stud” Zdjęcie: Forum Film Poland

Ola po raz trzeci zdała egzamin na kierowcę. Jej ojciec, który zarabia na rodzinę w Polsce, Irlandii, zaoferował jej samochód, gdy tylko uzyskała prawo jazdy. Ola mieszka w Warszawie z matką i niepełnosprawnym bratem. Aby zarobić, Ola pracuje w myjni samochodowej. Samochód i wizyta ojca w Irlandii to plan Oli na wyjście z napiętego własnego życia.

Ale potem dostałem telefon z Irlandii: mój ojciec zginął w wypadku przy pracy. Ola jedzie do Irlandii w poszukiwaniu wskazówek i agencji rekrutacyjnych, podwykonawców i formalnych umów. Piotr Domolevsky „Als Najdalej Stud” („Nigdy nie płaczę”) Polak dogłębnie bada imigrację do Irlandii. Główna aktorka Sophia Stafiz debiutuje w filmie. „Nigdy nie płaczę” to film z tegorocznego Festiwalu Filmowego Cotbus, który będzie można oglądać w sieci przez tydzień do końca miesiąca.

Festiwal na Wybrzeżu Kości Słoniowej jest jednym z głównych forów kina wschodnioeuropejskiego w Niemczech. Od 1991 roku corocznie na festiwalu prezentowany jest wybór aktualnych produkcji, a także krajowe punkty centralne i wydarzenia tematyczne. Wybór festiwali internetowych jest ogromny. Oprócz konkursów istnieje program poświęcony krajowi na spektrum, filmy rosyjskie, polskie i czeskie, które koncentrują się na zwrotach akcji lat 90. i wpływie na Europę Wschodnią, a także program o II wojnie światowej od Europy Wschodniej. Perspektywiczny.

Dwa z rosyjskich filmów dotyczyły uwięzienia w Teatrze Dubrowka w Moskwie w 2002 roku, kiedy to czeczeńscy separatyści próbowali wymusić wycofanie wojsk rosyjskich. Opisuje wydarzenia w Alexei A. Petrukhin „Ostatnia próba” Ivan I. Tordovsky nagrał te wydarzenia jako thriller „Konferencja” Wykonuje kontrolę wstępną. W centrum filmu Twerdowskiego znajduje się Natasza, zakonnica, która przeżyła zamach. Córka Galya również jest jedną z ocalałych. Kiedy Natasza organizuje nabożeństwo żałobne, konflikt między matką a córką wychodzi na jaw. Film koncentruje się na nabożeństwie żałobnym, podczas którego w głosach współczesnych świadków ożywają wydarzenia.

Temat II wojny światowej otwiera bardzo złożony obraz wojen i pozostawionych przez nie blizn. Litewski reżyser Georgius Matulevicius podejmuje historię masakry Żydów w Kana Una. Wyimaginowana sesja filmowa z lat 60. to początek opowieści o ucisku i oportunizmie. Andrzej Viniszewski wychodzi „Niezapomniane historie” Poszukuje wskazówek w małym polskim mieście Tresabil.

Oprócz aktualnych filmów istnieje kilka klasyków: Milo Horbichs „Wolny kraj”, Zastrzelony krótko po zakończeniu wojny w Westprignitz. Alexander Ford „Piervsky Dean Wolnowski” („Pierwszy Dzień Niepodległości”)Portret rodziny niemieckich lekarzy, którzy pod koniec wojny nie uciekli na Zachód. Michael Calatoso Super Classic „Letyat Suravali” (umiera „Craniche Sihen”)Radzieckie filmy superbohaterów z tamtych czasów porównuje się z indywidualnymi tonami. Strona festiwalu prowadzi inteligentną i wnikliwą rozmowę z pisarką i kuratorką Barbarą Worm na temat filmu Kaladosova.

Festiwal Filmowy Cotbus podkreśla pustkę w życiu filmowym online, wynikającą z powszechnego braku kin w Europie Wschodniej. Należy wykorzystać każdą okazję, aby obserwować te bogate i różnorodne filmowe kraje. Festiwal online to świetna okazja, aby to zrobić.