Archeolodzy w Polsce odkryli kolekcję ponad 550 sztuk biżuterii z epoki brązu, która stanowiła część starożytnego rytuału pochówku.
Jak wynika z jednego z badań, suche dno jeziora, znane jako Papowo Biskupie, było zamieszkane od około 1200 do 450 roku p.n.e. przez grupę chełmińską, społeczność szerszej kultury łużyckiej, która żyła w północnej Europie w późnej epoce brązu i wczesnej epoce żelaza. badanie opublikowane w środę (24 stycznia) w czasopiśmie Antyczny.
Łużyczanie są najbardziej znani ze swoich rytuałów składania metalowych skarbów w zbiornikach wodnych. Nie było jednak wiadomo, czy grupa chełmińska zajmowała się tą praktyką.
Jednak nowe odkrycie biżuterii dokonane przez wykrywacze metali w 2023 r. zmienia to postrzeganie.
„Skala zużycia metalu w tym miejscu jest niezwykła” – współautor badania Łukasza Kowalskiego, doktor habilitowany archeologii na krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, poinformował Live Science w e-mailu. „Do tej pory uważaliśmy, że metal jest słabym partnerem w strategiach społecznych i rytualnych grupy chełmińskiej, w przeciwieństwie do szaleństwa metalowego gromadzenia. [practiced by the other Lusatians].”
Powiązany: Skrytka „atrakcyjnej” biżuterii z epoki brązu odkryta przez wykrywacz metalu na szwajcarskim polu marchwi
Jednak odkrycie tej skrzynki z metalową biżuterią – zawierającą różnorodne ozdoby na ramiona i szyję, a także wielożyłowy naszyjnik z owalnymi i rurkowymi koralikami otaczającymi wisior w kształcie jaskółczego ogona – skłoniło badaczy do zmiany punktu widzenia, według jednego z badań. deklaracja.
„Nasze odkrycia odzwierciedlają rosnącą rolę metalu w życiu społecznym i rytualnym [the Chełmno group]co spowodowało odejście od składania szczątków ludzkich na rzecz ofiar metalowych w lokalnym podmokłym krajobrazie” – powiedział Kowalski.
Badacze doszli do wniosku, że wiele metalowych artefaktów zostało stworzonych przez członków lokalnej społeczności. Jednak niektóre, w tym jeden z koralików naszyjnika, zostały wykonane z materiałów zewnętrznych.
„Koral jest wykonany ze szkła o niskiej zawartości magnezu, pochodzącego ze wschodniego regionu Morza Śródziemnego” – powiedział Kowalski. „To przyczynia się do wykorzystania dowodów na to, że potężne elity grupy chełmińskiej stały się częścią sieci handlu metalami, która w pierwszym tysiącleciu p.n.e. połączyła znaczną część kontynentu europejskiego”.
Oprócz biżuterii archeolodzy odkopali w dnie jeziora szczątki co najmniej 33 osób. Jednakże, datowanie radiowęglowe okazało się, że szczątki zostały pochowane zanim Jak wynika z oświadczenia, osadzanie się metali stanowi kolejny dowód na to, że „system wierzeń grupy chełmińskiej dostosował się później do reszty regionu”.
W ramach badań badacze stworzyli hipotetyczny model kobiety z Chełmna noszącej metalową biżuterię.
„Nasze odkrycie otwiera nowe okno na poznanie praktyk społecznych i rytualnych grupy chełmińskiej oraz odzwierciedla złożoną interakcję pomiędzy składaniem szczątków ludzkich a metalowymi przedmiotami na terenach podmokłych” – powiedział Kowalski. „To odkrycie mogłoby zasygnalizować, w jaki sposób złoża metali i ludzi mogłyby zostać wykorzystane do regulowania stosunków społecznych w grupie chełmińskiej i ukazywania ich lokalnej tożsamości”.
