Nigdy więcej śniegu: polskie filmy łączą to, co społeczne z nadprzyrodzonym

Reżyseria: Małgorzata Szumowska i Michał Englert; napisany przez Szumowską i Englerta

Wysoki młody mężczyzna z kilkoma rzeczami idzie przez bujny, niesamowity las. Jego podróż wiedzie przez opuszczone mosty i przejście podziemne, aż przejedzie z Ukrainy do Polski. Kiedy przybywa do urzędu imigracyjnego, po prostu mówi skrzypiącemu biurokracie: „Chcę tu mieszkać”. Nieznajomy wygląda na oficera niejasno znajomo, który czuje się obcy i nagle prosi o pomoc. Kilka chwil później wychodzi z budynku z potrzebnym mu oficjalnym dokumentem.

Więc zacznij! Nigdy więcej śniegu (2020), oficjalne zgłoszenie Polski do 93. Oscarów, które odbyły się w kwietniu. Film niedawno pojawił się w kinach w Stanach Zjednoczonych. Małgorzata Szumowska, jedna z jej reżyserek (drugim jest Michael Englert), znana jest na międzynarodowych festiwalach m.in. Ona (2011) z Juliette Binoche.

Tajemniczy imigrant nazywa się Zhenia (Alec Utgoff, Dziwne rzeczy ). Ma szeroką, nieprzejrzystą twarz i niesamowitą zdolność zdobywania zaufania ludzi. Dowiadujemy się, że urodził się w pobliżu miejsca katastrofy nuklearnej w Czarnobylu, dokładnie siedem lat przed tym, jak to się stało. Ten rosyjski mówiący twierdzi, że zna każdy język i nie ma widocznych trudności z polskim.

Zhenia wkrótce stała się niezależną masażystką w zamkniętej społeczności białych „McMansions”. Większość zamożnych klientów to kobiety w pewnym wieku, które posyłają swoje dzieci do francuskiej szkoły. Zwracasz się do niego po imieniu i swobodnie (a czasem nieświadomie) ujawniasz swoje zmartwienia, niepewność i uprzedzenia. Zhenia ją rozpieszcza i niewiele mówi.

Maria (Maja Ostaszewska), klientka Żeni, ma wrogo nastawione dzieci i obojętnego męża. Chroni się w winie i papierosach. Podczas gdy Zhenia masuje ją, opowiada o bezużytecznych kierowcach dostawczych, z którymi nie można się porozumieć, ponieważ „wszyscy są Pakistańczykami lub Ukraińcami”. Nagle zdaje sobie sprawę, że się pomyliła i przepraszająco zapewnia Zhenię, że jest inny. Odpowiada łagodnie, że się nie obrazi.

Zhenia w stereotypowy sposób komentuje swoim klientom stres, jakiego może doświadczyć podczas masażu. To, co „zna” nazywa przyczynami. Schlebia również kobietom, domyślając się z uczucia ich mięśni, że są młodsze niż są. Kobieta, Ewa (Agata Kulesza, Ida ) rzuca mu wyzwanie. Ewa postrzega Zhenię jako naiwną, wykształconą i twardą. Ale ta wdowa z historią strachu i zrzędliwym, nieco groźnym synem wydaje się potrzebować towarzystwa Zhenii. Kto jest odpowiedzialny?

Okazuje się, że Zhenia również wykonuje hipnozę, a jego klienci również wkrótce proszą o tę usługę. Mężczyzna z rakiem (Łukasz Simlat) przeklina Zhenię. Po każdej wizycie czuje się odmłodzony i wierzy, że Zhenia ma moc uzdrawiania. Jego żona (Weronika Rosati) w milczeniu obserwuje Zhenię.