Starszy Dieter F. Uchtdorf odwiedza Polskę z ukraińskimi uchodźcami

SŁONE JEZIORO MIASTO – Starszy Dieter F. Uchtdorf Kworum Dwunastu Apostołów Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich odwiedzili ukraińskich uchodźców podczas wizyty w Polsce w ubiegły weekend.

„Nikt by się tego nie spodziewał. Żadnej wojny w środku Europy. Byliśmy pod wrażeniem, że kiedy apostoł Pana przybywa do Europy, musimy jechać do Polski” – powiedział w nagraniu wideo ze swojej wizyty na YouTube. „A kiedy tu jesteśmy, spotykamy się ze świętymi, uchodźcami z Ukrainy, matkami z dziećmi, starcami, którzy musieli wyjechać, bo właśnie zostali zbombardowani i nie mieli gdzie się zatrzymać. A my jesteśmy z tymi, którzy otwierają swoje domy”.

Uchtdorf sam był uchodźcą podczas II wojny światowej.

„Kiedy miałem cztery lata, nadszedł koniec II wojny światowej i musieliśmy wyjechać na noc” – powiedział uchodźcom. „Czwórka dzieci z mamą w strefach wojennych z jednej części Europy z powrotem do Niemiec. I patrzę im w oczy, mam nadzieję, że byłem tak pełen nadziei, tak pozytywny jak oni teraz, jak byłem dzieckiem. Mają przesłanie, że jest z nimi Jezus Chrystus”.

Na spotkaniu modlitewnym w Warszawie dzielił się światłem i nadzieją Chrystusa z członkami Kościoła.

Czytał z Nowego Testamentu Rzymian 8, kiedy apostoł Paweł zapytał: „Kto nas odłączy od miłości Chrystusa?” Czy ucisk, nieszczęście, prześladowanie, głód, nagość, niebezpieczeństwo, miecz?” I odpowiedział, że „nic nie może nas odłączyć od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, naszym Panu”.

Pismo odnosiło się bezpośrednio do obecnego kryzysu uchodźczego.

„Widzę, jak straszne musi to być dla ciebie, ale tylko ty wiesz, jak to zrobić, miejmy nadzieję, z naszymi słowami i naszymi modlitwami, a także z jakąkolwiek fizyczną pomocą, jaką możemy zaoferować najlepiej jak potrafimy. Jesteś światłem dla wielu narodów. Jesteście przykładami, w których ludzie mówią: „Jeśli oni mogą to zrobić, my też możemy”” – powiedział Uchtdorf, poruszając się emocjonalnie w filmie.

Film zakończył się tym, że zachęcał uchodźców, by zawsze wierzyli w swoją wiarę. „Czułem ciepło, widziałem, że ufają Bogu, widziałem ich wzajemną miłość. Kocham ich i płaczę z nimi. Moje serce wypełnia radość i nadzieja, gdy czuję ich silną wiarę, że Zbawiciel jest bezpieczną przystanią.