Connect with us

Zabawa

Otwieranie starych ran jako człowiek, który ostrzegał przed Holokaustem

Published

on

Otwieranie starych ran jako człowiek, który ostrzegał przed Holokaustem

Kilka godzin po „Shoah”, kolosalnym dokumencie Claude’a Lanzmanna z 1985 roku o Holokauście, przed kamerą siedzi siwowłosy mężczyzna z miasta w garniturze i krawacie, zbierający się na odwagę, by opowiedzieć historię. To jest Karsky. Bierze oddech.

„Teraz cofam się o 35 lat” – zaczyna z ciężkim polskim akcentem podkreślającym jego słowa. Ale prawie natychmiast jego opanowanie kruszy się i zaczyna płakać; Wspomnienia, do których powinien sięgnąć, są zbyt nawiedzające.

„Nie, nie wrócę” – mówi Karski, gdy kamera patrzy, ucieka z pokoju.

Do Strathairna, który widział ponad dziewięć godzin „Shoah” w jednym odcinku, kiedy po raz pierwszy został wydany, ten „mikroskopijny moment” w filmie jest „portalem do 35 lat milczenia”. W garderobie teatru, w okularach, nakreślił na blacie stołu oś czasu z życia Karskiego – wydarzenia, które według Strathairna są w jakiś sposób zawarte w tym krótkim, nawiedzonym filmie.

Na początku osi czasu, dzieciństwo Karskiego, kiedy jego rzymsko-katolicka matka nauczyła go mówić jej, kiedy widział „złych katolickich chłopców” rzucających martwymi szczurami w Żydów, aby mogła coś z tym zrobić. Następnie miał około 20 lat w okupowanej przez Niemców Polsce, kiedy żydowscy przywódcy wprowadzili go do warszawskiego getta i niemieckiego obozu koncentracyjnego, aby mógł opowiedzieć światu, co tam widział. Potem wiele lat powojennych, kiedy po napisaniu książki o swoich przeżyciach, już o nich nie mówił, mimo że przez dziesięciolecia wykładał w Szkole Służby Zagranicznej Uniwersytetu Georgetown. Wreszcie rozdział, który rozpoczął się pod koniec lat siedemdziesiątych, kiedy Lanzmann przekonał go, że jego obowiązkiem jest ponowne bycie świadkiem „Shoah” – co Karski zrobił i kontynuował gdzie indziej po tej początkowej utracie nerwów.

„Remember This”, który rozpoczyna się w czwartek na Brooklynie i ma potrwać do 9 października, został stworzony jako wielopostaciowa sztuka w Georgetown z okazji stulecia urodzin Karskiego w 2014 roku. Napisane przez Dereka Goldmana, dyrektora artystycznego uniwersyteckiego Global Performance and Politics Laboratory oraz jednego z jego byłych studentów, Clarka Younga, który ukończył studia w 2009 roku, pierwotnie nosiło tytuł „My Report to the World”. najlepiej sprzedające się pamiętniki wojenne Karskiego z 1944 roku, „Historia tajnego państwa”.

READ  Syryjskie linie lotnicze zawieszają loty na Białoruś z powodu kryzysu migracyjnego
Continue Reading
Click to comment

Leave a Reply

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *